Misschien ken je het wel. Je hebt een raar gevoel van binnen, er is iets maar wat het precies is weet je niet zo goed. Het is anders dan “normaal”. En als iemand vraagt wat er met je aan de hand is verstrekt dit het gevoel, maar geen idee wat het nu precies is of waar het vandaan komt. Opeens is het er en het wordt versterkt.
Onbewuste emoties
Grote kans dat er onbewust allerlei emoties zijn. Emoties die wij mensen dagelijks continue ervaren. Door onze opvoeding en de maatschappij waarin we ons begeven kan het zo maar eens zijn dat er door de jaren heen weinig over emoties is gesproken. En als er wat over gezegd werd was dat misschien wel in de vorm van “niet huilen”, “niet boos worden”, “niet bang zijn” of “niet het achterste van je tong laten zien”. Deze uitspraken werden waarschijnlijk met de allerbeste bedoelingen tegen je gezegd. Het kan echter het tegenovergestelde effect opleveren. Het effect dat we onszelf hebben aangeleerd om niet te huilen, niet boos te worden, niet bang te zijn of niet werkelijk te vertellen wat er in ons omgaat. Emoties zijn er altijd. En wanneer we deze onderdrukken worden ze steeds groter of zwaarder en wanneer we onze emoties dan de vrije loop geven lijkt het wel of we niet meer kunnen stoppen. “Als ik eenmaal begin met huilen dan blijf ik gaan” is misschien wel herkenbaar. Het is als een opblaasbare bal. Wanneer je deze in het zwembad onder water duwt en zo lang onder water houdt dat je spieren verzuren en je de bal los moet laten dan schiet de bal met een enorme snelheid uit het water. Waarschijnlijk vol in je gezicht. Mogelijk herken je dit ook over emoties; wanneer we deze blijven onderdrukken komen ze opeens driedubbel zo hard naar buiten.
Hoe herken je of je emoties onderdrukt?
Je verandert opeens van onderwerp;
Je merkt dat je (van top tot teen) gespannen raakt;
Je ervaart een beklemmend gevoel (op je borst, in je nek, bij je keel of bij de kaken); J
e merkt dat je een vaag antwoord geeft en geen details verteld (“Ja hoor, het gaat goed”);
Je reageert onverschillig “Ik boos? Nee hoor, niks aan de hand”;
Je ervaart een verdoofd gevoel over je gehele lichaam of een specifieke plek;
Je merkt dat je weg wilt van de plek waar je op dat moment bent;
Je trekt je terug, je zwijgt of klapt dicht’;
Je merkt dat je je mondhoeken om hoog gaan en eigenlijk “gemaakt” glimlacht terwijl je van binnen iets anders ervaart
Je praat snel of je laat geen ruimte aan de ander om vragen te stellen.