EMDR

EMDR (Eye Movement Desensitational Reprocessing ) is een relatief jonge therapievorm, met een interessante ontstaansgeschiedenis. De methode is ontdekt en ontwikkeld door een Amerikaanse psychologe, Francine Shapiro. Zij ontdekte tijdens een wandeling in het park dat haar oogbewegingen haar angst- en spanningsniveau omlaag brachten. Verder experimenterend vond ze uit dat de oogbewegingen het meeste effect hadden als ze bewust werden gemaakt. EMDR “neutraliseert” de herinnering aan aan de nare gebeurtenis en neemt daarmee de psychische klachten weg die door het trauma worden worden veroorzaakt, zoals vermijdingsgedrag, angst, depressie, lusteloosheid, herbelevingen, nachtmerries en flashbacks. EMDR wordt het vaakst toegepast bij PTSS, de posttraumatische stress-stoornis, maar lijkt ook therapeutisch te werken bij pijnklachten, depressie en de Borderline Persoonlijkheidsstoornis. Het grote voordeel van EMDR is dat het een kortdurende therapie is. Sommige patiënten hebben al genoeg aan drie tot vijf sessies van drie kwartier. Is het trauma ernstiger, of als er sprake is van complex trauma, kan dit langer zijn.